"Man zonder slaap"
De Haarlemmer Gaspard van Breugel verzamelde affiches van en over de Haarlemse kermis. In zijn plakboek schreef hij er ook teksten bij. Eén van de affiches gaat over de zesentwintigjarige Fransman Jules Legée, ook wel de "man zonder slaap" genoemd.
Toen ik dit levend scelet in 1858 op
de kermis te Haarlem sprak, was hij
verrast mij te ontmoeten die hem
zeide zijne ouders in 1856 te Tours
ontmoet te hebben aan een herbergje
op den weg naar Nettray, waar mijn
paard een oogenblik bij zijn ouders
stalde. Met een glans van vreugde
vernam hij van mij zij nog in leven
waren.
Dit scelet was nu bevestigd in zijn
weten, dat er vóór hem een dusda
nig geraamte reeds te kijk was ge
weest, dat zijn nu patron nim
mer van hem had willen geloven
en die ik nu door kopij van het
figuur en de beschrijving van
C A Seurat vernam het de waar
heid was.Toen ik dit levend scelet in 1858 op
de kermis te Haarlem sprak, was hij
verrast mij te ontmoeten die hem
zeide zijne ouders in 1856 te Tours
ontmoet te hebben aan een herbergje
op den weg naar Nettray, waar mijn
paard een oogenblik bij zijn ouders
stalde. Met een glans van vreugde
vernam hij van mij zij nog in leven
waren.
Dit scelet was nu bevestigd in zijn
weten, dat er vóór hem een dusda
nig geraamte reeds te kijk was ge
weest, dat zijn nu patron nim
mer van hem had willen geloven
en die ik nu door kopij van het
figuur en de beschrijving van
C A Seurat vernam het de waar
heid was.Toen ik dit levend scelet in 1858 op
de kermis te Haarlem sprak, was hij
verrast mij te ontmoeten die hem
zeide zijne ouders in 1856 te Tours
ontmoet te hebben aan een herbergje
op den weg naar Nettray, waar mijn
paard een oogenblik bij zijn ouders
stalde. Met een glans van vreugde
vernam hij van mij zij nog in leven
waren.
Dit scelet was nu bevestigd in zijn
weten, dat er vóór hem een dusda
nig geraamte reeds te kijk was ge
weest, dat zijn nu patron nim
mer van hem had willen geloven
en die ik nu door kopij van het
figuur en de beschrijving van
C A Seurat vernam het de waar
heid was.- Toen ik dit levend scelet in 1858 op de kermis te Haarlem sprak, was hij verrast mij te ontmoeten die hem zeide zijne ouders in 1856 te Tours ontmoet te hebben aan een herbergje op den weg naar Nettray, waar mijn paard een oogenblik bij zijn ouders stalde. Met een glans van vreugde vernam hij van mij zij nog in leven waren. Dit scelet was nu bevestigd in zijn weten, dat er vóór hem een dusda nig geraamte reeds te kijk was ge weest, dat zijn nu patron nim mer van hem had willen geloven en die ik nu door kopij van het figuur en de beschrijving van C A Seurat vernam het de waar heid was.