Een anti-Duitse pastoor
Tijdens de Eerste Wereldoorlog hield het Duitse leger lelijk huis in “Brave Little Belgium”. Ook het West-Vlaamse dorp Kerkhove leed zwaar onder de bezetting. De lokale pastoor geeft in het liber memorialis van de parochie een bijzonder boeiende beschrijving van de aankomst van de eerste Duitse soldaten in het dorp, waarin hij zijn anti-Duitse gevoelens niet onder stoelen of banken steekt.
Over den oorlog 1914-1918
Ik had reeds een honderdtal bladzijden geschreven over
de gebeurtenissen van den oorlog in Kerkhove, maar daar zij nog al
plat geschreven waren en dat die afschuwelijke Duitsche op 't laatste
bijzonderlijk zoovele huiszoekingen deden, vol van bedreigingen, zoo
heb ik geheel op 't laatste die bladzijden niet durven bewaren; hadden
zij ze moeten vinden ik was zekerlijk ter dood veroordeeld, daarom heb
ik ze hier uit gescheurd, zoo als deze jammerlijke schending van dezen
jaarboek getuigt.
Nu, in november 1918 dat wij; God dank, verlost zijn
van die moordenaars en dievenbende, zullen wij trachten met Gods genade
de bijzonderste daadzaken aan te stippen, welke te Kerkhove geschiedt zijn.
Aankomst. 't Was op zaterdag morgen 22 oogst 1914 om 9 ure dat de eerste pa-
troeljen van 8-10 mannen te peerde met groote lansen, langs
de groote bane tevoorschijn kwamen; zij waren weldra gevolgd van
andere die Berchem opreden. Die brachten den eersten schrik in het
volk, maar daar zij zonder kwaad voorbijreden, ging die wellicht over.
De zondag 23 oogst 1914 kwamen geheel legerbenden af. Zij sloegen
hun kamp op het land tusschen de pastorij en 't huis van mijnheer Deridder
en vernachteden daar onder gezang geroep, en getier.
Hunne eerste heldendaad te Kerkhove was de streng van de
klok in stukken snijden! Wij hadden op dien zondag namiddag
de begraving van den voorzitter der kerkraad mijnheer Désiré Nauw
die, uit vreeze van verdere onheilen, zeere met eene zinking den zondag
om 3 ure namiddags begraven wierd. Nu, men was volop aan 't luiden voor
die begraving, toen die troepen aan kwamen. Opeens vliegen drie sol-
daten den toren op, en onder de oogen van den verbaasden klokluider,
snijden zij de koorde in drie vier stukken en verboden nog te luiden.
Als wij hun wilden doen verstaan dat het om eene begraving was dat
het luidde, zoo kregen wij van den eersten dag reeds die beleefde antwoorde
die wij nadien honderd keeren nog moeten hooren hebben "niets te maken
capitaine dit, pas sonner." Zij waren verlegen dat ons arm klokske ze
had kunnen verraden: hadden zij dan moeten voorzien, van welke kale reize
zij in 1918 gingen moeten terug keeren, zij zouden voorzeker hunnen wagen
gekeerd hebben.Over den oorlog 1914-1918
Ik had reeds een honderdtal bladzijden geschreven over
de gebeurtenissen van den oorlog in Kerkhove, maar daar zij nog al
plat geschreven waren en dat die afschuwelijke Duitsche op 't laatste
bijzonderlijk zoovele huiszoekingen deden, vol van bedreigingen, zoo
heb ik geheel op 't laatste die bladzijden niet durven bewaren; hadden
zij ze moeten vinden ik was zekerlijk ter dood veroordeeld, daarom heb
ik ze hier uit gescheurd, zoo als deze jammerlijke schending van dezen
jaarboek getuigt.
Nu, in november 1918 dat wij; God dank, verlost zijn
van die moordenaars en dievenbende, zullen wij trachten met Gods genade
de bijzonderste daadzaken aan te stippen, welke te Kerkhove geschiedt zijn.
Aankomst. 't Was op zaterdag morgen 22 oogst 1914 om 9 ure dat de eerste pa-
troeljen van 8-10 mannen te peerde met groote lansen, langs
de groote bane tevoorschijn kwamen; zij waren weldra gevolgd van
andere die Berchem opreden. Die brachten den eersten schrik in het
volk, maar daar zij zonder kwaad voorbijreden, ging die wellicht over.
De zondag 23 oogst 1914 kwamen geheel legerbenden af. Zij sloegen
hun kamp op het land tusschen de pastorij en 't huis van mijnheer Deridder
en vernachteden daar onder gezang geroep, en getier.
Hunne eerste heldendaad te Kerkhove was de streng van de
klok in stukken snijden! Wij hadden op dien zondag namiddag
de begraving van den voorzitter der kerkraad mijnheer Désiré Nauw
die, uit vreeze van verdere onheilen, zeere met eene zinking den zondag
om 3 ure namiddags begraven wierd. Nu, men was volop aan 't luiden voor
die begraving, toen die troepen aan kwamen. Opeens vliegen drie sol-
daten den toren op, en onder de oogen van den verbaasden klokluider,
snijden zij de koorde in drie vier stukken en verboden nog te luiden.
Als wij hun wilden doen verstaan dat het om eene begraving was dat
het luidde, zoo kregen wij van den eersten dag reeds die beleefde antwoorde
die wij nadien honderd keeren nog moeten hooren hebben "niets te maken
capitaine dit, pas sonner." Zij waren verlegen dat ons arm klokske ze
had kunnen verraden: hadden zij dan moeten voorzien, van welke kale reize
zij in 1918 gingen moeten terug keeren, zij zouden voorzeker hunnen wagen
gekeerd hebben.Over den oorlog 1914-1918
Ik had reeds een honderdtal bladzijden geschreven over
de gebeurtenissen van den oorlog in Kerkhove, maar daar zij nog al
plat geschreven waren en dat die afschuwelijke Duitsche op 't laatste
bijzonderlijk zoovele huiszoekingen deden, vol van bedreigingen, zoo
heb ik geheel op 't laatste die bladzijden niet durven bewaren; hadden
zij ze moeten vinden ik was zekerlijk ter dood veroordeeld, daarom heb
ik ze hier uit gescheurd, zoo als deze jammerlijke schending van dezen
jaarboek getuigt.
Nu, in november 1918 dat wij; God dank, verlost zijn
van die moordenaars en dievenbende, zullen wij trachten met Gods genade
de bijzonderste daadzaken aan te stippen, welke te Kerkhove geschiedt zijn.
Aankomst. 't Was op zaterdag morgen 22 oogst 1914 om 9 ure dat de eerste pa-
troeljen van 8-10 mannen te peerde met groote lansen, langs
de groote bane tevoorschijn kwamen; zij waren weldra gevolgd van
andere die Berchem opreden. Die brachten den eersten schrik in het
volk, maar daar zij zonder kwaad voorbijreden, ging die wellicht over.
De zondag 23 oogst 1914 kwamen geheel legerbenden af. Zij sloegen
hun kamp op het land tusschen de pastorij en 't huis van mijnheer Deridder
en vernachteden daar onder gezang geroep, en getier.
Hunne eerste heldendaad te Kerkhove was de streng van de
klok in stukken snijden! Wij hadden op dien zondag namiddag
de begraving van den voorzitter der kerkraad mijnheer Désiré Nauw
die, uit vreeze van verdere onheilen, zeere met eene zinking den zondag
om 3 ure namiddags begraven wierd. Nu, men was volop aan 't luiden voor
die begraving, toen die troepen aan kwamen. Opeens vliegen drie sol-
daten den toren op, en onder de oogen van den verbaasden klokluider,
snijden zij de koorde in drie vier stukken en verboden nog te luiden.
Als wij hun wilden doen verstaan dat het om eene begraving was dat
het luidde, zoo kregen wij van den eersten dag reeds die beleefde antwoorde
die wij nadien honderd keeren nog moeten hooren hebben "niets te maken
capitaine dit, pas sonner." Zij waren verlegen dat ons arm klokske ze
had kunnen verraden: hadden zij dan moeten voorzien, van welke kale reize
zij in 1918 gingen moeten terug keeren, zij zouden voorzeker hunnen wagen
gekeerd hebben.- Over den oorlog 1914-1918 Ik had reeds een honderdtal bladzijden geschreven over de gebeurtenissen van den oorlog in Kerkhove, maar daar zij nog al plat geschreven waren en dat die afschuwelijke Duitsche op 't laatste bijzonderlijk zoovele huiszoekingen deden, vol van bedreigingen, zoo heb ik geheel op 't laatste die bladzijden niet durven bewaren; hadden zij ze moeten vinden ik was zekerlijk ter dood veroordeeld, daarom heb ik ze hier uit gescheurd, zoo als deze jammerlijke schending van dezen jaarboek getuigt. Nu, in november 1918 dat wij; God dank, verlost zijn van die moordenaars en dievenbende, zullen wij trachten met Gods genade de bijzonderste daadzaken aan te stippen, welke te Kerkhove geschiedt zijn. Aankomst. 't Was op zaterdag morgen 22 oogst 1914 om 9 ure dat de eerste pa- troeljen van 8-10 mannen te peerde met groote lansen, langs de groote bane tevoorschijn kwamen; zij waren weldra gevolgd van andere die Berchem opreden. Die brachten den eersten schrik in het volk, maar daar zij zonder kwaad voorbijreden, ging die wellicht over. De zondag 23 oogst 1914 kwamen geheel legerbenden af. Zij sloegen hun kamp op het land tusschen de pastorij en 't huis van mijnheer Deridder en vernachteden daar onder gezang geroep, en getier. Hunne eerste heldendaad te Kerkhove was de streng van de klok in stukken snijden! Wij hadden op dien zondag namiddag de begraving van den voorzitter der kerkraad mijnheer Désiré Nauw die, uit vreeze van verdere onheilen, zeere met eene zinking den zondag om 3 ure namiddags begraven wierd. Nu, men was volop aan 't luiden voor die begraving, toen die troepen aan kwamen. Opeens vliegen drie sol- daten den toren op, en onder de oogen van den verbaasden klokluider, snijden zij de koorde in drie vier stukken en verboden nog te luiden. Als wij hun wilden doen verstaan dat het om eene begraving was dat het luidde, zoo kregen wij van den eersten dag reeds die beleefde antwoorde die wij nadien honderd keeren nog moeten hooren hebben "niets te maken capitaine dit, pas sonner." Zij waren verlegen dat ons arm klokske ze had kunnen verraden: hadden zij dan moeten voorzien, van welke kale reize zij in 1918 gingen moeten terug keeren, zij zouden voorzeker hunnen wagen gekeerd hebben.