Weer een laatste latijnse zin ? 1465 Antwerpen

Met name voor de laatste zin ben ik benieuwd wat anderen hiervan vinden. Volgens mij is de globale vertaling hiervan 'die beloofde, met haar voogd, genoegdoening te doen aan hem, de haren en de zijnen'. Over de laatste woorden van regel 12 ben ik ook niet zeker.

1. Adriaen tSmit huydevette[re] en[de] Laurette Snoeys e[ius] uxor verc[ochten] Willeme

sHerengels

2. witt[ige] sone wilen Willems sHerengels daer de voirs[zeyde] Laurette moed[er] af is

3. 1 vierendeel van eenen huyse metten hove gr[onde] e[t] p[ertinen]t[iis] geh[eeten] de

Zwane, gest[aen]

4. op tSant tuss[chen] Jacop Jan Danckaertssz[oens] ex u[n]a en[de] thuys dat den

Groenen Schilt

5. te heeten plach en[de] nu den godshuys van S[in]te Baefs toebehoe[re]nde is ex altra

6. gelijc der voirg[enoemde] Laurette dat bleven en[de] verstorven is van Lijsbetten Luyckx

huer[er]

7. moed[er] wilen en[de] van welken huys<e> voirg[enoemt] den voirs[zeyde] Willeme noch 1

vee[re]ndeel

8. van te voe[re]n toebehoorde en[de] d[aer] af dander helft toebehoert Janne den

9. plattijnmake[re] en[de] Lijsbetten sBijsthers e[ius] uxo[r]e. Dr[oech] op te wa[er]ne op XX

s[chellingen] gr[ooten]

10. erflic Costene vand[er] Heyden en[de] XXVIII s[chellingen] gr[ooten] erflic jouff[rouw]

Dignen Tips

11. witt[iche] wive Jans Vand[en] Morte[re] uten voirg[enoemde] geheelen huyse jaerlix

gaen[de]

12. en[de] anders niet. Gebr[aeck] yet aende wa[er]nisse en[de] claernisse voirg[enoemt]. H[ae]c promissu[n]t de voirs[zeyde]

13. Adriaen en[de] Laurette sijn wijf en[de] met hen Lijsbeth Van[den] Beemdekene des

voirg[enoemde]

14. Adr[iaens] moed[er] q[ui] c<[om]p[ro]mit, cu[m] tut[ore] satisface[re] eu[m] seip[s]is et suis cu[m]

relevat[ion]e

XXV maii etc[etera] Wout[er] Ghijs

Regel 12:
Ik lees het al volgt:
eum is de accusativus behorend bij satisfacere: hem te voldoen, seipsis et suis zijn dativus behorend bij de belofte van de moeder: voor haarzelf en de haren.

Mijn verhaal rammelt: satisfacio heeft de 3^e nmvl. en als het op de moeder slaat zou je seipsi en niet seipsis verwachten.

Het is echt even turen naar de laatste regel en nadenken wat er precies staat, ik lees: qui comparuit cum tutore et promissunt eum satisfacere cum seipsis et suis cum relevatione. Er staat een streepje door de p van comparuit. De werkwoordsvorm promissunt staat ook aan het slot van r. 12. 

@Otto Vervaart
Goed gelezen: comparuit, dat maakt de zin kloppend (wel met qua).
Ik zie dat je het vervolg van de zin al eerder in een soortgelijke zin had opgelost
https://watstaatdaer.nl/forum/huurakte-met-wat-latijn-en-enkele-rare-wo…

Excuses, ik twijfelde al aan de werkwoordsvorm, het is promiserunt!

De hele zin lees ik nu als volgt:
H[ae]c promiseru[n]t de voirs. Adriaen en[de] Laurette sijn wijf en[de] met hen Lijsbeth vanden Beemdekene des voirg. Adr[iaens] moed[er], q[ua] c[om]p[ar]uit cu[m] tut[ore], satisface[re] cu[m] seip[s]is et suis cu[m] relevat[ione].

Ik zou "hoc promiserunt" lezen, vgl. bijvoorbeeld https://watstaatdaer.nl/forum/schepenbrief-uit-het-antwerps-schepenregi…
Vgl. ook Cappelli. 

Ik zou verder "quae comparuit" lezen, nom. vr. ev. Vgl. ook hier Cappelli.

@Pauwel, je hebt gelijk, quae sluit terug op Adriaens moeder, over hoc of haec twijfel ik dankzij jou!