Saumur 1844

deel 2

Vernéville 14 8bre
Je serois bien tentée de gronder
mon cher Henry devant vous
accuser non du retard de Charles,
mais de l'attente ou j'ai été
pendant 6 jours le croyant parti
le 1° octobre. Il me semble que
j'aurois dû recevoir une lettre
par lui, ou plutot m'écrire à
l'avance pour dire le jour du
départ. Avec cette chienne de paresse
je serai sans nouvelles jusqu'au
retour. Le vôtre qui me parait reculé bien
après le mois de janvier, j'en
suis toute désapointée. Me rejouissant
de vous voir tous deux à Nancy.
C'est une bonne garnison pour un
débutant et ou les amis ne feront
pas faute. Tachons donc de ne
-----
pas tant dormir. Cette somnolence
est facheuse pour tout. Elle
hebête d'abord, nuit à toute
occupation, détraque la santé.
Gustave Menessier qui aimait
beaucoup à se reposer a eu
un coup de sang à Paris voila
4 à 5 mois. Il y a perdu un
oeil et un bras. Les eaux de
Plombières avaient produit assez
d'effet. Quand le jour de la
derniere revue du camp on l'a
ramené chez lui presque fini.
Depuis il est entre la vie et
la mort, avec des douleurs attroces
qui le font crier nuit et jour.
On ne sait si on pourra le sauver,
mais il restera dans un état bien
malheureux. Une vie trop male
trop de santé sont les causes de
-----
cette maladie. Charles est donc
arrivé samedi matin après être
resté 4 jours à Paris ou il a
rencontré des camarades. Je le trouve
un peu trop gros et j'apprends,
mon cher, que vous êtes d'un calibre
plus fort. Ou vous arrêterez vous
l'un et l'autre. J'en frémis.
Les Lardemelle sont venus le matin.
Ils chassent tous aux bois en le
moment. Petite est venue aussi.
Très gentille toujours, et parlant
de l'oncle Henry. Rien de neuf
aujourd'huy que mon desir d'avoir
une lettre bientot. Une demi heure
de moins en sommeil ce n'est
pas trop me donner. Au revoir
mon cher Henry. Soyez raisonnable
en l'absence de votre frere.
Pensez que j'ai besoin de consolations
de votre coté. Vous ne pouvez
-----
imaginer tous les tracas que
j'éprouve en ce moment.
N'y joignez pas le tourment
de votre paresse et la crainte de
vous y voir perseverer quand vous serez
au régiment. J'embrasse les bonnes
jours et leur donne des tapes pour les
reveiller.
D.S.
-----
Gustave est mort hier matin.
-----
Monsieur Henry de Vernéville
Sous-Lieutenant à l'école de Cavalerie
à Saumur

Vernéville, 14 oktober 1844
ik kom zowat in de verleiding je uit te schelden, mijn liefste Henry, niet omwille van de vertraging van Charles, maar wel van het 6 dagen wachten op hem, daar ik ervan overtuigd was dat hij vertrokken was op 1 oktober. Het lijkt mij dat ik van hem een brief had moeten ontvangen om mij op voorhand de vertrekdatum mee te delen. Met deze klote luiheid/ traagheid blijf ik zonder nieuws tot aan de terugkeer. Jouw terugkeer, die verlaat werd tot een eind na januari, ontgoochelt me enorm. Ik verheug me er op jullie beiden terug te zien in Nancy.
Het is een goed garnizoen voor een beginner en waar vrienden geen fouten zullen maken. Probeer dus niet zo veel te slapen.
Deze slaperigheid is voor alles jammer. Het verdooft aanvankelijk, schaadt alle bezigheden en verstoort de gezondheid.
Gustave Menessier, die erg van rusten hield, kreeg vier tot vijf maanden geleden een beroerte in Parijs. Hij verloor een oog en een arm. De wateren van Plombières hadden genoeg effect gehad. Toen hij op de dag van de laatste kampinspectie naar huis werd gebracht, was het bijna gedaan met hem. Sindsdien zweeft hij tussen leven en dood, met ondraaglijke pijnen die hem dag en nacht doet schreeuwen. We weten niet of we hem kunnen redden, maar hij zal in een zeer ongelukkige toestand blijven. Een slecht leven en een te goede gezondheid zijn de oorzaken van deze ziekte.
Charles arriveerde dus zaterdagochtend na 4 dagen in Parijs te hebben verbleven, waar hij kameraden ontmoette. Ik vind hem een beetje te dik en naar ik verneem, mijn liefste, ben jij nog steviger gebouwd. Zullen jullie allebei stoppen? Ik huiver.
De Lardemelles kwamen in de ochtend. Ze zijn momenteel allemaal aan het jagen in het bos. Kleintje kwam ook. Ze is altijd erg aardig, sprekende over haar oom Henry.
Vandaag niets nieuws behalve mijn verlangen om snel een brief te mogen ontvangen. Een half uurtje minder slaap is toch niet teveel om mij te schenken?
Vaarwel mijn lieve Henry. Wees verstandig tijdens de afwezigheid van je broer.
Denk dat ik troost van jouw kant nodig heb. Je kunt je niet voorstellen welke zorgen ik momenteel ervaar. Voeg daar niet de kwelling van je luiheid aan toe en de angst om jezelf daarin te zien volharden eens je in het regiment zit. Ik kus de goede dagen en geeft ze tikjes om ze wakker te maken.
DS
-----
ps Gustave is gisterochtend overleden.

Gustave Mennessier
https://gw.geneanet.org/baratte?n=mennessier&oc=&p=louis+philippe+gusta…

Stamboom van de familie 'de Vernéville', waaruit blijkt dat Henry & Charles, genoemd in bovenstaande brief, broers zijn van Joseph (echtgenoot van Caroline uit de vorige brief). De familie 'de Lardemelle' is ook verbonden hiermee, gezien Ernest de Lardemelle huwde met een zus van bovenstaande broers.
https://gw.geneanet.org/pierfit?lang=fr&p=louis&n=huyn+de+verneville

Andreas dank en ook bedankt voor de verwijzingen naar de eerdere brief.

Ik heb alle gegevens uitgeprint en bij de twee brieven gevoegd. 

Samengevat een mooi verhaal.