Ik lees:
Margareta de Becker uxor Jacobi
Mast obiit decima sexta Junii et in
coemeterio sepulta est 17 eiusdem,
erat hic gravida, sed excidi foetum
quinque mensium brachia et pedes
moventem, quem baptizavi.
Niet helemaal zeker van hic.
Margareta de becker uxor Jacobi
Mast obiit decima sexta junii et in
cemeterio sepulta est 17 eusdem
erat ... gravida , ..... excidi ....
quint.. mensis ........ et proles
moventum, quidam baptizati
ik maak ervan dat zij dus 5 maand zwanger was en de baby werd nog gedoopt maar tussen 'gravida' en 'baptisati' staan enkel voor mij onbekende woorden, waarvoor dank,
groetjes,
Wilfried de Becker
Ik lees:
Margareta de Becker uxor Jacobi
Mast obiit decima sexta Junii et in
coemeterio sepulta est 17 eiusdem,
erat hic gravida, sed excidi foetum
quinque mensium brachia et pedes
moventem, quem baptizavi.
Niet helemaal zeker van hic.
Een paar aanpassingen op de transcriptie van Chris. Chris heeft denk ik gelijk met hic, maar dat is hier gebruikt in de weinig voorkomende toepassing van een situatieaanduiding: op dat moment, best te vergelijken met 'hierbij'. Het lijkt gezien de inhoud van de tekst te gaan om een keizersnede die rond of kort na het overlijden van de moeder is uitgevoerd, waarna waarschijnlijk een nooddoop is toegepast.
Margareta de Becker uxor Jacobi
Mast obiit decima sexta Junii et in
caemeterio sepulta est 17 eiusdem,
erat hic gravida, sed excidi fetum
quinque mensis brachia et pedes
moventem, quem baptizavi.
Margareta De Becker, echtgenote van Jacobus
Mast, is overleden op de zestiende dag van juni en is op
het kerkhof begraven op de 17e van dezelfde [maand];
zij was hierbij zwanger, maar ik heb de foetus
van vijf maanden oud die armen en voeten uit [haar] gesneden,
welke [foetus] ik heb gedoopt.
@René
Bij het transcriberen van laat-Latijnse teksten komt men geregeld de e-caudata of e-cedille (ę) tegen. De ‘e met een staartje’ staat meestal voor de ligatuur æ (ae) maar soms voor de ligatuur œ (oe). In de middeleeuwen maakte men ook nog wel onderscheid hoe het staartje aan de e verbonden werd om aan te geven of het om een ae of een œ ging.
In deze tekst komt de e-caudata heel duidelijk geschreven tweemaal voor. De eerste keer in cęmeterio (coemeterio, vgl koimêtêrion) en de tweede keer in fętum (foetum).
Hoewel niet erg duidelijk geschreven omdat de auteur zoveel mogelijk vermijdt de pen van het papier te halen lees ik de grammaticaal correcte genitief mv. mensium en niet het enkelvoud mensis, vergelijk bijv. de haal naar beneden van de slot-m in deze tekst met de slot-s in pedes. De haal naar boven is het diakritisch teken om aan te geven dat er een ‘u’ staat.
De snede wordt niet door een chirurgijn geplaatst maar door de pastoor zelf die het kind uit de vrouw haalt. Aangezien het kind armen en voeten beweegt maw. nog in leven is mag de pastoor het sacrament van de doop geven en hoeft de ziel van het kind niet eeuwig in het voorgeborchte te vertoeven (tenminste tot 2007, toen deze stelling door de kerk verlaten werd).
Wilfried De Becker
zei op vrijdag 16 februari 2024 - 15:30