Beste Timon,
Een goede aanzet, de meeste essentiële informatie had je al ontcijferd! Hieronder mijn versie met wat achtergrondinfo. De interpunctie en hoofdletters zijn als in hedendaags taalgebruik.
Den 29en aprilis* 1617
Compareerden als vooren Wouter van Solingen van Antwerp[en],
Wed[uwenae]r van Tanneken van Loeck hechtemaecker**, wonen[de]
op de Niewesijds Achterburgwal en[de] Griet Jans, wed[uw]e
van Barent Jansz, v[er]claren[de] 8 maenden wed[uw]e geweest
te hebben***, wonen[de] als vooren****
[getekend: Wouter van Soelinghen, merkteken bruid]
* aprilis is de bezittelijke naamval van april, feitelijk betekenend de 29e van april
** hechtmaker: maker van heften, handvaten voor messen en/of zwaarden en/of gereedschappen
*** dit werd destijds vermeld bij hertrouwende weduwen om duidelijk te maken dat als er kort na de huwelijksvoltrekking een kind geboren zou worden, dit niet een biologisch kind van de eerdere, overleden echtgenoot kon zijn. Dit was vooral van belang vanwege de juridische positie van kinderen, met name betreffende het erfrecht: kinderen hadden namelijk recht op hun kindsdeel van de erfenis van de eerst overleden ouder, ook (en juist!) als de langstlevende ouder hertrouwde. In die gevallen moest de hertrouwende ouder vooraf aantonen dat er of geen erfenis van enige omvang was nagelaten, of dat via testament bij de notaris dan wel via de plaatselijke Weeskamer een regeling was getroffen waardoor de kinderen zeker waren en bleven van hun recht op het kindsdeel van de overleden ouder, waarop zij recht konden doen gelden zodra zij meerderjarig (bij hun 25e verjaardag of bij hun trouwen) werden. Het feit dat er niets over de weeskamer bij deze inschrijving vermeld wordt, duidt er op dat er uit haar eerdere huwelijk op dat moment geen kinderen waren, of dat deze niet meer in leven waren.
Het hield overigens niet in dat de hertrouwende weduwe moest wachten tot ruim 9 maanden na het overlijden van haar eerdere echtgenoot om te mogen hertrouwen. In de praktijk werd een periode van 6 tot 7 maanden aangehouden, aangezien er van uitgegaan werd dat dan een eventuele zwangerschap wel zichtbaar zou moeten zijn. De periode kon zelfs nog korter zijn, als het biologisch onmogelijk was dat ze zwanger was van de overleden vorige partner: 1) als er al een kind geboren was kort na het overlijden van haar vorige partner (en die dus waarschijnlijk de vader was van dat kind); 2) als er een miskraam of doodgeboren kind in die periode was geweest.
**** hoewel niet alle deskundigen het er over eens zijn, gaat men er van uit dat dit in veel gevallen betekende dat de aanstaande huwelijkspartners op dat moment al bij elkaar woonden.
Timon
zei op vrijdag 19 januari 2024 - 20:25