Dispensatie bij huwelijk

(mediante dispensa(ti)o(n)e t(em)poris
clausi et bannoris)

(door middel van dispensatie voor de gesloten
tijden en de afkondigingen)

De gesloten tijden waren de periodes waarin volgens de Rooms-Katholieke Kerk normaliter geen kerkelijke huwelijken voltrokken mochten worden, meer precies de Vastentijd en de Adventsperiode.

Normaliter diende een echtpaar na de ondertrouw het voorgenomen huwelijk op 3 achtereenvolgende zondagen in de kerk of (als een of beiden niet Rooms-Katholiek van gezindte waren) van het stadhuis afgekondigd worden. Als er na de 3 afkondigingen geen bezwaarhebbenden zich hadden gemeld, mocht het huwelijk voltrokken worden. Vrijstelling werd doorgaans verleend omdat het huwelijk op korte termijn voltrokken moest worden. Redenen hiervoor waren divers: vergevorderde zwangerschap, ernstige levensbedreigende aandoeningen, maar ook bijvoorbeeld de noodzaak van een plotseling vertrek bij vooral zeelieden en militairen. 

Het eerste kind wordt vijf maanden na de huwelijksdatum geboren, dus dat sluit heel goed aan bij jouw antwoord, René. Leuk om dit in het gezinsblad te kunnen vermelden, heel erg bedankt!