Beste Dirk, dit fragment is een gedeelte van een pauselijke oorkonde. De tekst luidt: Paulus episcopus servus servorum Dei. Dilecto filio [...] / Francisci Borluut laici et dilecte in Christo filie [...] / [..., meerdere woorden slechts half zichtbaar] grave inimicitie [....].
Borluut
In het archief van de heemkundige kring Wissekerke werd een 'Almanach van Milanen' uit 1843, Gend gevonden. De almanak is gekaft met gerecycleerd perkament en op dat perkament zijn twee regeltjes in oud schrift te lezen waarin het woord 'Borluut' opvalt. Waarschijnlijk staat er nog meer tekst op maar voor we tot de ontmanteling overgaan, lijkt het ons opportuun om te weten wat er in die twee regeltjes kan staan.
met dank bij voorbaat
Dirk
Reacties (6)
In aanvulling op Otto: de laatste regel eindigt met Elisab
De tweede regel is half zichtbaar, maar volgens mij staat daar parentib[us] consanguinerib[us] vel affinerib[us].
@Otto: zou dit een pauselijke vrijstelling van de verboden graden voor een huwelijk kunnen betreffen?
De familie Borluut was (maar dat was jullie waarschijnlijk al lang bekend) een der voornaamste Vlaamse families, onder andere opdrachtgever van het beroemde schilderij Het Lam Gods.
@René, dit lijkt ook mij een dispensatie rond een huwelijk met verboden graden van aan- en bloedverwantschap. Ik had de afbeelding niet uitvergroot daarstraks, dat scheelt een stuk: er staan inderdaad vormen van woorden als consanguines en affines, ik zie de precieze uitgangen van beide woorden niet goed.
Beste Otto en René
Hartelijk dank voor jullie informatie. Lijkt het jullie de moeite om het perkament te (laten) ontdoen van het opgekleefde papier om de rest van de tekst bloot te leggen? Heeft iemand een suggestie wie dat professioneel zou kunnen doen?
De familie Borluut is inderdaad een belangrijke Gentse familie. Dank zij de namen bisschop Paulus, Franciscus en Elisab(eth) is het misschien ook te dateren.
Dirk
Dag Dirk,
Ter volledigheid: hoewel vermeld als bisschop (i.e. van Rome), betreft dit een pauselijke bul, zoals Otto meldde. De term servus servorum Dei (vertaald: dienaar der dienaren Gods) is een term die pausen gebruikten om in officiële documenten naar zichzelf te verwijzen. Gelet op de stijl van de oorkonde en de pausnaam lijkt het dan te gaan om Paus Paulus II, die het pontificaat vervulde van 1464 tot 1471. De pausen Paulus III en Paulus IV heersen in de 16e eeuw, maar daar lijkt me deze oorkonde te oud voor. Ik heb echter nog geen combinatie van Franciscus Borluut met een Elisabeth kunnen vinden.
Wat betreft de inschatting van de noodzaak om het te laten verwijderen / herstellen zou ik je aanraden om contact op te nemen met het lokale archief; zij kunnen denk ik het beste inschatten hoe uniek dit document is en weten ongetwijfeld specialisten (en eventuele fondsen vanwege de kosten) die hierbij betrokken kunnen worden.
Dank u wel René
Ik hou u op de hoogte van het eventuele vervolg.
Dirk
Dirk Gorrebeeck
zei op woensdag 11 januari 2023 - 15:43