akte uit 161 van Notaris Adriaen Cleasz Paetdts, Leiden

Dag Dieuwertje, 

Het was inderdaad even zoeken. Dat bleek uiteindelijk te liggen aan het feit dat de index waarnaar de link van Erfgoed Leiden verwijst een index is op twee achtereenvolgende boeken bevat. Dat staat weliswaar ook als eerste in de bron zelf vermeld, maar maakt het zoeken lastiger. De akte waarnaar de index verwijst, staat dus feitelijk in het daaropvolgende deel met akten uit 1617. Zie voor de directe link https://www.erfgoedleiden.nl/collecties/archieven/archievenoverzicht/sc… en de bijlage bij deze post.

Pieter Gerritszen vander Mersch, ca. 65 jaar oud en Henrick Jacobsszen Doesburch, ca. 29 jaar oud, beiden vleeshouwers te Leiden, die 'bij mannenwaarheid' verklaarden op verzoek en ten behoeve van Jacob Cornelisszen Goecoop, eveneens vleeshouwer te Leiden, dat op de zaterdag twee weken daarvoor in de Leidse vleeshal zij naast hun plekken aldaar de vleeshouwersknecht Jan van Banchem hadden aangetroffen, die kennelijk gewond was: zij vroegen hem namelijk wie hem daags daarvoor 'zoe getracteert en(de)mishandelt en(de) gequetst hadden'. De knecht antwoordde daarop dat hij zichzelf aan zijn handenverwond had en dat hij niet, zoals het gerucht inmiddels ging, door Jacob Cornelisszen Goecoop mishandeld was. Toen getuigen Pieter en Henrick aan de knecht stelden dat het gerucht dus blijkbaar niet waar was, antwoordde hij hen niet, maar ging door. Deze akte diende dus als een notarieel vastgelegde verklaring (dispositie), die eventueel als ontlastend bewijs kon dienen mocht het tot rechtsvervolging van Jacob komen.

Dag Dieuwertje, 

Het was inderdaad even zoeken. Dat bleek uiteindelijk te liggen aan het feit dat de index waarnaar de link van Erfgoed Leiden verwijst een index is op twee achtereenvolgende boeken bevat. Dat staat weliswaar ook als eerste in de bron zelf vermeld, maar maakt het zoeken lastiger. De akte waarnaar de index verwijst, staat dus feitelijk in het daaropvolgende deel met akten uit 1617. Zie voor de directe link https://www.erfgoedleiden.nl/collecties/archieven/archievenoverzicht/sc… en de bijlage bij deze post.

Pieter Gerritszen vander Mersch, ca. 65 jaar oud en Henrick Jacobsszen Doesburch, ca. 29 jaar oud, beiden vleeshouwers te Leiden, die 'bij mannenwaarheid' verklaarden op verzoek en ten behoeve van Jacob Cornelisszen Goecoop, eveneens vleeshouwer te Leiden, dat op de zaterdag twee weken daarvoor in de Leidse vleeshal zij naast hun plekken aldaar de vleeshouwersknecht Jan van Banchem hadden aangetroffen, die kennelijk gewond was: zij vroegen hem namelijk wie hem daags daarvoor 'zoe getracteert en(de)mishandelt en(de) gequetst hadden'. De knecht antwoordde daarop dat hij zichzelf aan zijn handenverwond had en dat hij niet, zoals het gerucht inmiddels ging, door Jacob Cornelisszen Goecoop mishandeld was. Toen getuigen Pieter en Henrick aan de knecht stelden dat het gerucht dus blijkbaar niet waar was, antwoordde hij hen niet, maar ging door. Deze akte diende dus als een notarieel vastgelegde verklaring (dispositie), die eventueel als ontlastend bewijs kon dienen mocht het tot rechtsvervolging van Jacob komen.

Dag Dieuwertje, 

Het was inderdaad even zoeken. Dat bleek uiteindelijk te liggen aan het feit dat de index waarnaar de link van Erfgoed Leiden verwijst een index is op twee achtereenvolgende boeken bevat. Dat staat weliswaar ook als eerste in de bron zelf vermeld, maar maakt het zoeken lastiger. De akte waarnaar de index verwijst, staat dus feitelijk in het daaropvolgende deel met akten uit 1617. Zie voor de directe link https://www.erfgoedleiden.nl/collecties/archieven/archievenoverzicht/sc… en de bijlage bij deze post.

Pieter Gerritszen vander Mersch, ca. 65 jaar oud en Henrick Jacobsszen Doesburch, ca. 29 jaar oud, beiden vleeshouwers te Leiden, die 'bij mannenwaarheid' verklaarden op verzoek en ten behoeve van Jacob Cornelisszen Goecoop, eveneens vleeshouwer te Leiden, dat op de zaterdag twee weken daarvoor in de Leidse vleeshal zij naast hun plekken aldaar de vleeshouwersknecht Jan van Banchem hadden aangetroffen, die kennelijk gewond was: zij vroegen hem namelijk wie hem daags daarvoor 'zoe getracteert en(de)mishandelt en(de) gequetst hadden'. De knecht antwoordde daarop dat hij zichzelf aan zijn handenverwond had en dat hij niet, zoals het gerucht inmiddels ging, door Jacob Cornelisszen Goecoop mishandeld was. Toen getuigen Pieter en Henrick aan de knecht stelden dat het gerucht dus blijkbaar niet waar was, antwoordde hij hen niet, maar ging door. Deze akte diende dus als een notarieel vastgelegde verklaring (dispositie), die eventueel als ontlastend bewijs kon dienen mocht het tot rechtsvervolging van Jacob komen.